Κομοτηνή 19ος αιώνας (η βυζαντινή πόλη Κουμουτζηνά ή Γκιουμουλτζίνα όπως ονομαζόταν την οθωμανική περίοδο έως το 1920). 

Οι γηγενείς Έλληνες της πόλης, έχουν τον πλήρη έλεγχο της οικονομικής της δραστηριότητας επιχειρώντας σε διάφορους τομείς.  Μεταξύ αυτών και η οικογένεια Νέστωρος, παλιά αστική οικογένεια της Κομοτηνής, Ο Αλκιβιάδης Νέστωρος συνεργάζεται με τον Σπυρίδωνα Μουσούρη, γόνο γνωστής Κεφαλλονίτικης οικογένειας πλοιοκτητών εμπόρων, εγκατεστημένο πλέον στην Κομοτηνή. 

Ο πολυταξιδεμένος καπετάν Σπύρος διατηρεί εμπορικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο από όπου φέρνει τα καλύτερα βότανα, μυρωδικά και σπόρους τα οποία εμπορεύεται στο παντοπωλείο του αλλά και χρησιμοποιεί για την μυστική οικογενειακή συνταγή του ούζου που παράγει με τον συνεταίρο του Αλκιβιάδη από το 1893 και χαρακτηρίζει το Θρακιώτικο Ούζο μέχρι και σήμερα.. 

Οι δύο οικογένειες συγγενεύουν όταν ο γιός του Αλκιβιάδη, Ηρακλής παντρεύεται την κόρη του Σπύρου, Αικατερίνη.  Με την αποχώρηση του Αλκιβιάδη από την επιχείρηση το 1915 οι Υιοί  Νέστωρος, Ηρακλής και Σωκράτης,  αναλαμβάνουν την θέση του πατέρα τους στην επιχείρηση της οικογένειας «Σπ. Μουσούρης – Υιοί Νέστωρος».

Μεταπολεμικά oι γιοι του Ηρακλή Νέστορος (το όνομα άλλαξε σε Χατζηνέστορος στις αρχές της δεκαετίας του '30) Αλκιβιάδης, Ευστάθιος και Πέτρος συνέχισαν την οικογενειακή ποτοποιία μέχρι το 1977, όταν 9 μικρές τοπικές οικογενειακές επιχειρήσεις ποτοποιίας ενώθηκαν με το όραμα της δημιουργίας μιας εταιρείας με δυνατότητες ανάπτυξης πέρα από τα στενά όρια της Περιφέρειας. Ιδρύοντας την Ποτοποιία-Οινοποιία Θράκης ΑΒΕΕ.